Onze buren, de bewoners van het Sarphatiblok, hebben een prachtige film gemaakt van de 50 jaar dat we nu zo ongeveer bestaan als middelpunt van ergernis en lomp gedrag. (Bekijk de video!)
Het verhaal begint bij onze verovering van het Roeterseiland in de jaren 60 en laat daarna al onze activiteiten zien tot medio 2018.
We hebben begrepen dat sommige bevolkingsgroepen niet erg ingenomen zijn met een buurman die bekend staat als onbetrouwbaar, arrogant en fantasieloos, maar wij als UvA zijn er trots op, want we ontlenen er ons bestaansrecht aan. Als we niet al die jaren onszelf hadden kunnen zijn waren we nooit zover gekomen!
En dat wil toch niemand? Toch?
We denken namelijk vooral in stenen en aantallen studenten.
Dat genereert centjes en zo kunnen we weer verder! Tot het hele Roeterseiland is omgetoverd in een klomp stenen, doorvlochten met kil staal.
Tussen al die hoge muren blijft er trouwens genoeg ruimte over om te wandelen (vergeet je stappenteller niet!) langs onze prachtige boulevard aan de Nieuwe Achtergracht, met als hoogtepunt de onvergetelijke ervaring van "Sferen uit een Ver Verleden" als men de verwaarloosde, verveloze noordzijde van gebouw JK heel bewust op zich in laat werken.
Echt een toppertje!
En de kindertjes van onze buren van 2 jaar en ouder, kunnen natuurlijk makkelijk zelfstandig naar het Oosterpark voor hun groen gras beleving en om daar te spelen. Gewoon de Sarphatistraat oversteken met duizenden fietsers per dag, 45 trams per uur, taxi's met 80km/u over de trambaan en dan daarna nog maar 500m lopen.
Ja jongelui, daar word je flink van!
Nee, er bestaat niets mooiers als een uitzicht op de UvA? Toch? |